December is de maand van het Licht in de duisternis. Vroeger vond ik dit een vreselijke periode van het jaar. Zo koud en donker, niets voor mij. Ik ben een lente en zomermeisje dat zich eigenlijk pas echt lekker begint te voelen bij 22 graden en meer. Dus ik zat jarenlang met gepaste weerstand de hele winter met mijn schouders omhoog kou te kleumen en tegen te houden dat mijn energie zou zakken. Je raadt het al, daar werd ik niet blij van. Ik kreeg er eerder een soort winterdepressie van.

Een aantal jaren geleden besloot ik om de seizoenen eens echt te voelen en er helemaal in te stappen. Weg met de weerstand. Dus in de herfst ging ik bewust door de bladeren stampen in het bos en zag ik ineens al die mooie kleuren in de natuur. Ik deed de gordijnen dicht zodra het donker werd en de kaarsjes aan. Ik besloot het mooie te gaan zien van alle seizoenen.

Ik vond het lang niet altijd makkelijk en nog steeds niet. De overgangsmomenten zijn het meest heftig. Eind augustus als de kruisspinnen met grote hoeveelheden in mijn tuin de herfst aan komen kondigen. Maar ook de eerste warme week in maart wanneer ik nog helemaal niet toe ben aan zoveel licht en ik me alleen maar wil verstoppen.

En december is daarin ook zo’n maand. Kerstmis is voor mij al jaren een samenzijn met familie en vrienden zonder al te veel poespas, ik heb geen kinderen om voor Sinterklaas superdruk te zijn. Dus voor mij is december eerder de maand waarin alles een beetje stil valt. Ik wil nog wel door, maar de energie zegt ho. Frustrerend vond ik dat altijd. En eigenlijk vind ik het nog steeds frustrerend, elk jaar weer. En elk jaar kost het me moeite om te zakken, los te laten en echt te voelen en te kijken wat er nog gezien wil worden voor het jaar om is. Om me helemaal over te geven aan mijn energie die het zo goed weet, namelijk dat het tijd is om naar binnen te keren.

Het grappige is, dat als ik dat eenmaal toelaat, echt toelaat, dan voel ik in het naar binnen keren, in de duisternis, uiteindelijk een Licht in mezelf. Een wijsheid, een verlangen om los te laten, om even nergens mee bezig te zijn. Om te voelen op een diepere laag. Het Universum staat open in deze periode, de sluiers zijn heel dun. Het is een ander Licht dan de rest van het jaar. Als ik het zou moeten benoemen, dan voel ik me in december altijd een beetje Maria. Misschien klinkt het gek, al helemaal als je weet dat ik zonder enig geloof opgevoed ben, maar ik voel me een soort moederschoot waarin ik mezelf liefdevol mag wiegen. Het is een zachtheid die gewoon komt met deze tijd van het jaar. Een zachtheid die me uit het doen haalt, die me nog meer in het Zijn brengt.

En in dat wiegen kom ik van alles tegen, dingen die los mogen, patronen waarvan ik de laatste haakjes nog liefdevol los mag klikken. Maar ook een dieper besef dat ik het eigenlijk helemaal niet weet, dat er echt iets groters is en ik in het grote plan precies daar ben waar ik hoor te zijn. De meest rauwe stukken kan ik in deze tijd in zachtheid zien en vrij laten stromen.  Meer dan normaal. Als ik mezelf daar de ruimte voor gun, met mezelf die diepte in durf.

Misschien komt het omdat er een soort einde is, het einde van een jaar en een nieuw begin. Het is gemarkeerd in de tijd en daarom is het makkelijker om alles even los te laten en te bekijken hoe het nu eigenlijk met me gaat. De balans op te nemen.

Hoe is dat voor jou? Herken je dat? Dat deze periode je uitnodigt tot iets, iets dat van binnen komt.
En wat doe jij daarmee? Neem je de ruimte om te zakken in jezelf? Om je te verbinden met jouw Licht en hoe dat in deze maand in jou wil schijnen? Of ben je er ook nog een beetje voor aan het weglopen? Druk bezig met de laatste klussen op je werk, de kerstplannen en wat er dan nog maar meer in je leven is?

Geniet van deze tijd en vergeet jezelf niet. December is zo weer voorbij.

En wil jij je hier nu hele bijzondere hulp bij, dan start aanstaande zaterdag Wendy’s Wondere Wereld waarin de magische wezens klaar staan om jou te helpen met hun boodschappen van Liefde. Klik hier als je daar meer over wilt weten.

Ik wens je een heerlijke tijd.

In licht en liefde,

Wendy